کد مطلب:313893 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:180
آستانه ی طفلان مسلم
خوانندگان محترم توجه شما را به یكی دیگر از جنایات بنی امیه لعنة الله علیهم اجمعین جلب می كنیم، این دو طفل معصوم خواهرزادگان حضرت ابوالفضل العباس قمر بنی هاشم علیه السلام بودند، لذا خواستیم از این عزیزان ستم كشیده و زجردیده یادی شده باشد.
ابراهیم و محمد، فرزندان مسلم بن عقیل بن ابی طالب علیهم السلام هستند كه به دست یكی از عمال سنگدل ابن زیاد موسوم به حارث در سنه ی 61 ق به شهادت رسیدند مدفن و آستانه ی مباركه ی این دو كودك نازنین، در غرب شهر مسیب در كنار شط فرات، در چهار فرسخی كربلا واقع شده است و توسط یك راه فرعی به جاده ی اصلی كربلا - بغداد می پیوندد.
عمارت اول: تاریخ عمارت اول این آستانه ی مباركه به قرن چهارم هجری بازمی گردد كه توسط عضدالدوله دیلمی بنا گشت و زائرینی كه قصد تشرف به آستانه ی
[ صفحه 214]
حضرت سیدالشهداء علیه السلام در كربلا را داشته در سر راه خود به زیارت این آستانه مشرف می گشتند.
عمارت دوم: پس از فتح بغداد توسط شاه اسماعیل صفوی، تجدید بنا گشت.
عمارت سوم: توسط حاج ملا محمدصالح برغانی قزوینی حائری و به دست سردار حسن خان و حسین خان قزوینی بین سالهای 1243 و 1246 ق انجام گرفت و صحن بزرگ و در اطراف آن حجره هایی جهت سكونت زائرین احداث شد. در وسط صحن شریف، حمام آستانه واقع شده است كه دارای دو گنبد كاشیكاری می باشد. درب اصلی آستانه به صحن بزرگ باز می شود و در مقابل درب ورودی صحن، ایوان مستطیل شكل سرپوشیده ای است و در طرفین ایوان مذكور كفش كن قرار دارد. از ایوان دو درب ورودی به داخل حرم مطهر كه به شكل مستطیل است باز می شود و در وسط حرم ضریح مقدس و صندوق بر روی قبر نصب شده و بر روی هر قبر، یك گنبد كاشیكاری باشكوه برپا شده است.
بین اهل علم و محققین و مورخین گاه این بحث وجود داشته كه: آیا این محل، پیكر مطهر دو طفلان حضرت مسلم علیهم السلام را دربر دارد؟ و یا اینكه محلی است كه خون پاك آنان بر زمین ریخته است؟
شواهد و مدارك موجود دلالت بر این دارند كه این آستانه ی مباركه محل دفن دو طفل مسلم بن عقیل علیه السلام می باشد. [1] .
ابراهیم بن مسلم علیه السلام، فرزند مسلم بن عقیل بن ابی طالب علیهم السلام از شهدای بعد از واقعه ی كربلا می باشد. بین مورخین در نحوه ی آمدن ابراهیم و برادر وی محمد به كوفه و كیفیت افتادن آنها به زندان عبیدالله بن زیاد اختلاف وجود دارد. معدودی از مورخین برآنند كه حضرت مسلم بن عقیل علیهم السلام اولادی به نام محمد و ابراهیم نداشته است. اما علمای بزرگ شیعه در وجود آنان اتفاق نظر داشته و به زیارت آستانه ی مطهر اولاد مسلم علیهم السلام می شتابند. از قدیم الایام از ایران و سایر ممالك اسلامی، شیعیان جهان به زیارت آن آستانه رفته، نذورات خود را تقدیم می دارند.
[ صفحه 215]
طبری اشاره نموده كه پس از واقعه ی كربلا و زمانی كه اسرای خاندان نبوت را به كوفه آوردند، ابراهیم و محمد، فرزندان مسلم بن عقیل علیهم السلام، از ترس فرار كردند و به خانه ی مردی پناه بردند. او جویای احوال آنان شد و چون هویت آنان برای او محرز گشت آنان را كشت و سرشان را به خیال دریافت جایزه، نزد عبیدالله بن زیاد ملعون برد، ولی ابن زیاد در پاسخ او گفت:
بسیار عمل زشتی به جای آوردی! و دستور داد كه سر مرد مذكور را بریدند و خانه ی وی را خراب كردند.
شیخ صدوق در كتاب امالی می گوید: پس از شهادت ابی عبدالله الحسین علیه السلام طفلان مسلم علیهماالسلام اسیر شده و تحویل عبیدالله بن زیاد گشتند و او آنان را زندانی كرد.
جمعی از مورخین و ارباب مقاتل برآنند كه طفلان حضرت مسلم، ابراهیم و محمد، با حضرت مسلم علیه السلام از مدینه به كوفه آمده اند و پس از آنكه حضرت مسلم علیه السلام از خانه ی هانی ابن عروه خارج شد و آن اتفاقات شوم و ناگوار واقع گشت، حضرت مسلم فرزندان خویش را به شریح قاضی سپرد و بعد از شهادت آن حضرت شریح قاضی تصمیم گرفت آنها را توسط شخصی امین به مدینه گسیل دارد اما چون قافله حركت نموده بود آنان از قافله بازماندند و عمال ابن زیاد آنها را شناسایی كرده و به زندان افكندند مع الوصف چون زندانبان خود از شیعیان اهل بیت علیهم السلام بود، پس از شناخت هویت ابراهیم و محمد، طفلان حضرت مسلم علیه السلام را فراری داد، و آنان در سنه ی 61 ق به دست حارث به شهادت رسیدند. قبر شریف آن دو در نواحی غرب شهر مسیب در نزدیكی شط فرات واقع است. [2] .
ابراهیم و محمد، فرزندان مسلم بن عقیل بن ابی طالب علیهم السلام هستند كه به دست یكی از عمال سنگدل ابن زیاد موسوم به حارث در سنه ی 61 ق به شهادت رسیدند مدفن و آستانه ی مباركه ی این دو كودك نازنین، در غرب شهر مسیب در كنار شط فرات، در چهار فرسخی كربلا واقع شده است و توسط یك راه فرعی به جاده ی اصلی كربلا - بغداد می پیوندد.
عمارت اول: تاریخ عمارت اول این آستانه ی مباركه به قرن چهارم هجری بازمی گردد كه توسط عضدالدوله دیلمی بنا گشت و زائرینی كه قصد تشرف به آستانه ی
[ صفحه 214]
حضرت سیدالشهداء علیه السلام در كربلا را داشته در سر راه خود به زیارت این آستانه مشرف می گشتند.
عمارت دوم: پس از فتح بغداد توسط شاه اسماعیل صفوی، تجدید بنا گشت.
عمارت سوم: توسط حاج ملا محمدصالح برغانی قزوینی حائری و به دست سردار حسن خان و حسین خان قزوینی بین سالهای 1243 و 1246 ق انجام گرفت و صحن بزرگ و در اطراف آن حجره هایی جهت سكونت زائرین احداث شد. در وسط صحن شریف، حمام آستانه واقع شده است كه دارای دو گنبد كاشیكاری می باشد. درب اصلی آستانه به صحن بزرگ باز می شود و در مقابل درب ورودی صحن، ایوان مستطیل شكل سرپوشیده ای است و در طرفین ایوان مذكور كفش كن قرار دارد. از ایوان دو درب ورودی به داخل حرم مطهر كه به شكل مستطیل است باز می شود و در وسط حرم ضریح مقدس و صندوق بر روی قبر نصب شده و بر روی هر قبر، یك گنبد كاشیكاری باشكوه برپا شده است.
بین اهل علم و محققین و مورخین گاه این بحث وجود داشته كه: آیا این محل، پیكر مطهر دو طفلان حضرت مسلم علیهم السلام را دربر دارد؟ و یا اینكه محلی است كه خون پاك آنان بر زمین ریخته است؟
شواهد و مدارك موجود دلالت بر این دارند كه این آستانه ی مباركه محل دفن دو طفل مسلم بن عقیل علیه السلام می باشد. [1] .
ابراهیم بن مسلم علیه السلام، فرزند مسلم بن عقیل بن ابی طالب علیهم السلام از شهدای بعد از واقعه ی كربلا می باشد. بین مورخین در نحوه ی آمدن ابراهیم و برادر وی محمد به كوفه و كیفیت افتادن آنها به زندان عبیدالله بن زیاد اختلاف وجود دارد. معدودی از مورخین برآنند كه حضرت مسلم بن عقیل علیهم السلام اولادی به نام محمد و ابراهیم نداشته است. اما علمای بزرگ شیعه در وجود آنان اتفاق نظر داشته و به زیارت آستانه ی مطهر اولاد مسلم علیهم السلام می شتابند. از قدیم الایام از ایران و سایر ممالك اسلامی، شیعیان جهان به زیارت آن آستانه رفته، نذورات خود را تقدیم می دارند.
[ صفحه 215]
طبری اشاره نموده كه پس از واقعه ی كربلا و زمانی كه اسرای خاندان نبوت را به كوفه آوردند، ابراهیم و محمد، فرزندان مسلم بن عقیل علیهم السلام، از ترس فرار كردند و به خانه ی مردی پناه بردند. او جویای احوال آنان شد و چون هویت آنان برای او محرز گشت آنان را كشت و سرشان را به خیال دریافت جایزه، نزد عبیدالله بن زیاد ملعون برد، ولی ابن زیاد در پاسخ او گفت:
بسیار عمل زشتی به جای آوردی! و دستور داد كه سر مرد مذكور را بریدند و خانه ی وی را خراب كردند.
شیخ صدوق در كتاب امالی می گوید: پس از شهادت ابی عبدالله الحسین علیه السلام طفلان مسلم علیهماالسلام اسیر شده و تحویل عبیدالله بن زیاد گشتند و او آنان را زندانی كرد.
جمعی از مورخین و ارباب مقاتل برآنند كه طفلان حضرت مسلم، ابراهیم و محمد، با حضرت مسلم علیه السلام از مدینه به كوفه آمده اند و پس از آنكه حضرت مسلم علیه السلام از خانه ی هانی ابن عروه خارج شد و آن اتفاقات شوم و ناگوار واقع گشت، حضرت مسلم فرزندان خویش را به شریح قاضی سپرد و بعد از شهادت آن حضرت شریح قاضی تصمیم گرفت آنها را توسط شخصی امین به مدینه گسیل دارد اما چون قافله حركت نموده بود آنان از قافله بازماندند و عمال ابن زیاد آنها را شناسایی كرده و به زندان افكندند مع الوصف چون زندانبان خود از شیعیان اهل بیت علیهم السلام بود، پس از شناخت هویت ابراهیم و محمد، طفلان حضرت مسلم علیه السلام را فراری داد، و آنان در سنه ی 61 ق به دست حارث به شهادت رسیدند. قبر شریف آن دو در نواحی غرب شهر مسیب در نزدیكی شط فرات واقع است. [2] .
[1] دائرةالمعارف تشيع، ج 1، ص 103، به نقل از مراقد المعارف، ص 172 - 169، مسلم الشهيد، ص 189، مشاهد العترة الطاهرة، ص 237.
[2] دائرةالمعارف تشيع، ج 1 ص 280، مقاله ي آقاي عبدالحسين شهيدي به نقل از اعيان الشيعه، 2 / 224، معرفة اخبار الرجال 375، خلاصة الأقوال، ص 5، قاموس الرجال، 1 / 200.